دانش آموزان دبستانی روستای هیوند هر کدام آرزوهایی دارند؛ یکی دوست دارد خلبان شود، آن یکی پزشک و دیگری نیز خواستار ادامه دادن شغل والدین خود است. جو صمیمی تنها مدرسه این روستا و نحوه آموزش متفاوت معلم این مدرسه در این مکان، سبب شده که دانش آموزان آرزو کنند، جمعه‌ها هم سر کلاس حضور داشته باشند تا دروس زندگی را از معلم عشق بیاموزند.
آنان هر صبح، با نشاط و انگیزه از منزل خارج می‌شوند و راهی مدرسه‌ای می‌شوند که آینده آنان در این مکان رقم می‌خورد، آینده‌ای که بناست در آن این کودکان سردمداران زیبا زیستن، انصاف، محبت و همچنین سازندگان اجتماعی پر از محبت و اعتماد باشند.
در این فضای آموزشی کوچک اما صمیمی، دانش آموزان دختر و پسر ابتدایی پایه اول تا پنجم مشغول تحصیل هستند، آنان صبح خود را با ورزش آغاز می‌کنند و در طول روز علاوه بر یادگیری علم، با درست کردن کاردستی و کشیدن نقاشی کلاس خود را تزئین و زیبا می‌کنند.
فارغ از دروس کتاب، در این مدرسه درس زندگی هم آموخته می‌شود و کودکان این مکان مقدس با نحوه چگونگی درست زندگی کردن هم به خوبی آشنا می‌شوند.
پس انداز برای دیگران ...
صبحانه این افراد محصولات خودِ روستا، شیر، تخم مرغ، کره محلی و محصولاتی است که مادرانشان با چاشنی عشق برایشان آماده کرده‌اند. این دانش آموزان برای، آموختن پس‌انداز، سرمایه‌گذاری، کمک به مدرسه و خرید نوشت افزار مورد نیاز خود و دیگر کودکان نیازمند مدرسه، قلکی تهیه کرده‌اند و مقداری از پس انداز خود را اهدا می‌کنند تا کسی برای یادگیری با مشکل مواجه نشود.
بوفه‌ای بدون صاحب!
اما بوفه‌ی مدرسه روستای هیوند فروشنده ندارد، دانش‌آموزان برای جلوگیری از فاسد شدن خوراکی‌ها، با پول خود یخچالی تهیه کرده‌اند و همچنین خودشان در خصوص اقدامات بوفه مدرسه، پرداخت پول تغذیه این مکان را اداره می‌کنند و عملا خرج رایج در این مدرسه «اعتماد» است.
روزهایی هم که معلمشان نمی‌تواند سر کلاس درس حاضر شود، کلاس آنان تعطیل نمی‌شود، چرا که این کلاس پیشتر بر اساس احترام متقابل و نظم و عشق به همدیگر پیش آمده، به این ترتیب در غیاب معلم، کلاس توسط یکی از دانش آموزان اداره و درس‌های روزهای گذشته مرور می‌شود.
این دانش‌آموزان از نحوه تدریس آموزگارشان «مجتبی صید مرادی» خیلی راضی هستند، و می‌گویند: برای یادگیری درس هایمان از روش‌های مختلف آموزشی، از تصاویر و اشیاء مصور بهره می‌بریم و معلم نمونه ما با تصاویر مختلف، مطالب را بر روی دیوار کلاسمان نصب می‌کند.
این جمله یکی از دانش‌آموزان حق مطلب را به من رساند تا به سکوت راضی شوم؛ «مدرسه ما آنقدر خوب است که دوست‌داریم جمعه‌ها هم سر کلاس درس حضور پیدا کنیم»
منبع
