عوامل ، اصول و روش های زیادی وجود دارد که می تواند مستقیماً کیفیت آموزش های معلم را بهبود بخشیده و بازدهی فعالیت های یاددهی _ یادگیری را در زمینه ی خلاقیت افزایش دهد.
عوامل ، اصول و روش های زیادی وجود دارد که می تواند مستقیماً کیفیت آموزش های معلم را بهبود بخشیده و بازدهی فعالیت های یاددهی _ یادگیری را در زمینه ی خلاقیت افزایش دهد.
پیش دبستانی و مهد کودکی که از در و دیوارش توسعه پایدار می‌بارد!
ژاپنی‌ها با بازسازی یک مهدکودک توسعه پایدار به بچه‌ها کمک کردند قدر منابعی را که هر روز از آنها استفاده می‌کنند بهتر بفهمند،
اما چطور؟
مدرسه ای برای همه اهالی روستا
آموزش به ویژه؛ آموزش کودکان و نوجوانان سنگ بنا و نقطه آغازین توسعه هر کشور است، در حقیقت بذر ذهنی و تربیتی توسعه در کودکی شکل می‌گیرد.
آموزش در تحقق همه اهداف توسعه پایدار به وِیژه اهداف مرتبط با سلامت، رشد و اشتغال، تولید و مصرف پایدار و تغییر اقلیم نقش پایه‌ای و زیربنایی را داراست. در واقع، آموزش قادر است پیشرفت به سوی تحقق همه اهداف توسعه پایدار را تسریع و تسهیل نماید. بدین ترتیب در این رویکرد باید شرایط برای آموزش باکیفیت، فراگیر و مادام العمر برای همه افراد جامعه فراهم شود. متناسب با این رویکرد جدید تعریف مدرسه به عنوان فضای کالبدی آموزشی نیز می‌بایست تغییر کند.
مدرسه Cairnsfoot
در سال ۲۰۱۷ با مطالعه هدفمند و طراحی مدرن این مدرسه با ۱۷ کلاس درس، سالن‌های چند منظوره، کتابخانه، سالن ورزشی با تاکید بر دسترسی به مناظر طبیعی و مزرعه احداث شده است.
مدرسه‌ای که جان دارد!
احتمالا کمتر مدرسه‌ای را در جهان پیدا می‌کنید که مثل مدرسه برتسچی، اجزای معماری سبز را به بهترین شیوه برای دانش‌آموزان به نمایش گذاشته باشد.
در جامعه سرزندگی خلاق افراد منجر به ارتقای کیفیت زندگی فردی و اجتماعی می‌شود و توجه به این موضوع و راهکارهای آن از اهمیت بالایی برخوردار است. فضا و محیط طبیعی و انسان‌ساز در ایجاد سرزندگی خلاق و کیفیت رشد کودکان موثر بوده است و همچنین ارتقا و غنی‌سازی این فضاها می‌تواند در رشد فردی، آموزش، تعامل اجتماعی و عملکرد آنان نیز موثر باشد و فضاهای آموزشی مدارس ابتدایی به عنوان بستری مناسب، نقش مهمی در ارتقای سرزندگی خلاق آنها به عهده دارد. در حالی که با توسعه روزافزون شهرهای بزرگ و کوچک، تمهیدات معمارانه در راستای تاثیر بر این امر مهم که بخش مهمی از زمان و محیط زندگی روزمره جوانان کشور را در بر می‌گیرد، کمرنگ می‌باشد.
کتاب در جامعه امروز نیازمند خوانده شدن و دیده شدن است؛ درست مانند کودکان و نوجوانان که بیش از هر چیزی به فهمیده شدن و خوانده شدن نیاز دارند. بیشک مانوس شدن کودکان با کتاب می‌تواند نقطه عطفی در اشاعه فرهنگ کتاب و کتابخوانی در جامعه دانشآموزی باشد. یکی از راهکارهایی که می‌تواند نقشی مهم در مانوس کردن دانش‌آموزان با کتاب ایفا کند، راهاندازی کتابخانههای کوچک در کلاسهای درس است؛ کتابخانههایی با طراحی شکیل و پر از کتابهای خوب و مفید و از همه مهمتر مناسب با گروه سنی دانش‌آموزان.
دانش آموزان دبستانی روستای هیوند هر کدام آرزوهایی دارند؛ یکی دوست دارد خلبان شود، آن یکی پزشک و دیگری نیز خواستار ادامه دادن شغل والدین خود است. جو صمیمی تنها مدرسه این روستا و نحوه آموزش متفاوت معلم این مدرسه در این مکان، سبب شده که دانش آموزان آرزو کنند، جمعه‌ها هم سر کلاس حضور داشته باشند تا دروس زندگی را از معلم عشق بیاموزند.
آنان هر صبح، با نشاط و انگیزه از منزل خارج می‌شوند و راهی مدرسه‌ای می‌شوند که آینده آنان در این مکان رقم می‌خورد، آینده‌ای که بناست در آن این کودکان سردمداران زیبا زیستن، انصاف، محبت و همچنین سازندگان اجتماعی پر از محبت و اعتماد باشند.
در این فضای آموزشی کوچک اما صمیمی، دانش آموزان دختر و پسر ابتدایی پایه اول تا پنجم مشغول تحصیل هستند، آنان صبح خود را با ورزش آغاز می‌کنند و در طول روز علاوه بر یادگیری علم، با درست کردن کاردستی و کشیدن نقاشی کلاس خود را تزئین و زیبا می‌کنند.
فارغ از دروس کتاب، در این مدرسه درس زندگی هم آموخته می‌شود و کودکان این مکان مقدس با نحوه چگونگی درست زندگی کردن هم به خوبی آشنا می‌شوند.
تمام انسان هایی که اکنون بر روی کره خاکی به زیستن مشغولند، بدون شک اولین روز مدرسه خود را خوب به خاطر می آورند، روزی که دانش آموزان با شور و شوق پای در محیط مدرسه می گذارند و به امید پزشک، مهندس،خلبان، معلم، کارمند، خبرنگار و… شدن به فراگیری درس و آموزش می پردازند؛ اما بازگشایی مدارس در مناطق محروم روستایی و همچنین عشایری حال و هوای دیگری داشت؛ روزی که با نگاه به ظاهر مدرسه جز محرومیت فراوان هیچ جنبه ای از آموزش و معلمی به ذهن دانش آموزان آن دوران خطور نمی کرد و کمبود شدید امکانات بیش از هر چیز دیگری خود را نمایان می کرد و این محرومیت کودکی، دوران مدرسه و روزگار شیرین تحصیل را تحت الشعاع قرار می‌داد و نمی‌گذاشت اوضاع آنگونه که می‌خواست پیش برود. شاید در آن دوران، بسیاری از دانش آموزان و معلمان به این باور رسیده بودند که حق آنها از روزهای تحصیل و عدالت آموزشی همین حد است و هر چقدر هم تلاش می‌کردند، جغرافیای فقر و محرومیت نمی‌گذاشت به پیشرفت برسند .
مدارس شناور خورشیدی برای آموزش در مناطق سیل زده بنگلادش
